شهادت امام باقر  علیه السلام

امام محمد باقر(ع) پس از 18 سال، رهبري و ارشاد خلق، در حالي كه از عمر مباركش 57 بهار گذشته بود با قلبي آكنده از رضايت و خشنودي دعوت حق را لبيك گفت و چشم از جهان فرو بست .

در نخستين روز از ماه رجب سال 114 هجري، خاندانش گرد بستر او جمع آمده بودند. زهري كه از طريق زيني كه بر آن مي نشست در بدن وي نفوذ كرده بود، هر لحظه بيشتر و بيشتر تاثير خود را آشكار مي ساخت در اين حال آن حضرت، به فرزند و وصي برومندش امام صادق(ع) نگريست و بدو فرمود:«شنيدم علي بن الحسين مرا از پس ديوار صدا مي زند و مي‌گويد: محمد! بيا، بشتاب و گفت: فرزندم! اين شبي است كه بدان وعده داده شده، ظرفي كه در آن وضو مي گرفت نزديكش بود، پس فرمود بريزش بريزش. برخي گمان بردند كه او از خمس مي‌گويد.

پس فرمود: فرزندم بريزش. چون آن را ريختيم ناگهان ديديم كه در آن موشي است».

امام باقر به فرزندش امام جعفر بن محمد وصعيت كرد كه او را در سه جامه كفن كند. يكي جامه نوي كه در روزهاي جمعه با آن نماز ميخواند، دوم جامه اي ديگر و سوم يك پيراهن. او همچنين وصيت كرد كه قبر را براي او بشكافند و افزود: گر به شما گفته شود كه براي رسول خدا لحد گذاشتند، بدانيد راست مي گويند.

مطالب بیشتر درادامه ی مطلب